Kayserispor’un Genel Menajeri
Süleyman Hurma ağabey beni
izlemiş, beğenmiş ve
transferime karar vermiş.
Millî Takım için daha fazla göz
önünde bulunmamgerektiğini
düşünüyordumve memleketimin
takımı Kayserispor’u tercih ettim.
Şota’nın beni Hollanda’dan tanıyor
olması da kararımı etkiledi.
Kayserispor’da sol açık olarak
başladım. K. Karabükspor
maçında Abdullah sakatlanınca
hoca beni sol bek olarak oyuna
soktu. Omaçın ardından da
sol bek kaldım. Süratim zaten
önemli bir avantaj. Fizik gücüm iyi
olduğu için ileri geri gidip
gelebiliyorum. Bu sayede sol bek
mevkiini doldurduğumu
düşünüyorum.
A2Millî Takımı’na gelmek bana
AMillî Takım’a iyice
yaklaştığımı düşündürtüyor.
Aslına bakarsanız takımın
kategorisinin ne olduğu da
önemli değil benimaçımdan.
A5Millî Takımı da olsa sonuçta
göğsünde ay-yıldız olan bir Millî
Takım’dan söz ediyoruz ve benim için
de önemli olan bu.
de ailemi de işin içine kattı. Beslenmem, dinlenmemve
antrenmanlara zamanında gelmemle ilgili olarak annemle
konuştular ve yardımcı olmasını istediler. Altı ayda bir ai-
lemle görüşüp, nasıl daha iyi bir noktaya gelebileceğim
konusunda görüş alışverişinde bulunuyorlardı.
Bu sisteme ne zaman alışabildin? Ne zaman “Tamam,
artık ben futbolcu olacağım” dedin?
Açıkçası ben günü yaşayan bir oyuncuydum. Sözünü etti-
ğimdönemde aklımda para kazanmak yoktu. Gülerek id-
mana gider ve oyun oynardım. A takımmaçlarında top
toplarken bile “İleride bir gün ben de bu statta top oynaya-
cağım” gibi bir düşünce geçmiyordu kafamdan.
Van Hooijdonk’u da izlemişsindir o zamanmaçlarda…
Evet, zaten hemen yanımızda antrenman yapıyorlardı.
A takımda ayrıca Aykut Demir de vardı. O dönemde Hol-
landa’daki Türk oyuncular için bir idoldü Aykut Demir,
herkes onun gibi olmak istiyordu. Ben de 16 yaşına geldi-
ğimde A takımla idmanlara çıkmaya başladım. İşte o dö-
nemde yavaş yavaş “Nerelere geldim. Galiba bir şeyler
olacak” demeye başlamıştım. Çünkü göçmenlerin yoğun
olduğu bir mahallede yaşıyordumve iyi bir hayata kavuş-
manın yolu o mahallenin dışından geçiyordu. NAC Bre-
da’da A takımla idmanlara başladığımda mahalledeki
konumumda bir değişiklik olmuştu. Artık isimyapmıştım.
Devre arasında İspanya’da yapılan kampa da götürüldüm.
Ama ilk kahvaltıya geç kaldım (gülüyor). Bunun üzerine
çok ağır bir idman cezası aldımve Hollanda’ya geri gön-
derildim. Belki kahvaltıya zamanında inseydim çok daha
erken bir yaşta A takımda şans bulabilecektim.
Peki, aldığın o ağır idman cezası ve kamptan geri gönde-
rilmek bazı şeylerin kafana denk etmesini sağladı mı?
Ben biraz kafasına göre takılan ve olayları fazla dert et-
meyen bir tip olduğum için olumlu ya da olumsuz bir bi-
çimde etkilenmedim. Bir de güler yüzlü bir insan oluşum,
hocalarımın beni çabuk affetmesini sağlıyor. O zaman da
öyle oldu. Hocambeni sevdiği için İspanya’da yaşananları
çabuk unuttu ve 17 yaşına geldiğimde A takıma yüksel-
dim. O zaman bana bir sözleşme teklif ettiler. Sözleşme
demek, gelir demek. O dönemde maddi durumumuz pek
iyi değildi. Sözleşme imzalamaya ailemle birlikte gittim.
Hayatımın en özel günlerinden biriydi. İmzayı attıktan
sonra bir miktar para aldımve o gün artık futbolcu oldu-
ğumu anladım.
Kazandığın ilk parayla ne yaptın?
Paranın hepsini anneme verdim. Zaten parasız gezmeye
alışıktım. Halen de kazancımı ailemle paylaşıyorum.
Çünkü nereden geldiğimi asla unutmuyorum.
Çok genç bir oyuncu olarak yükseldiğin A takımda neler
yaşadın?
Hollanda’da genç bir oyuncu için A takımda olmak kolay
değildir. Topları siz taşırsınız, suları siz doldurursunuz. Kı-
sacası sinek gibi dolaşırsınız arada. Takımın tecrübeli
oyuncuları sizi sık sık azarlar. Kolay bir durumdeğildir kı-
sacası. Ama bu süreçte dayanıklı olur, mücadele etmeye
devam ederseniz kazanırsınız. Ben de öyle yaptımve bir
süre sonra kendimi kanıtlayınca saygı görmeye başladım.
Ama dediğimgibi başlangıçta nereden geldiğinizi size bir
güzel hatırlatıyorlar. Hiç unutmam, bir keresinde antren-
manda kaleciyi de çalımladım ama gol atmadım; topla ka-
leye yürümeye devam ettim. O da arkadan gelip üzerime
atladı. Futbolda rakiple dalga geçilmeyeceğini o gün öğ-
rendim. Yaşadıklarımın hepsi benim için birer ders oldu.
İyi ki bunları yaşamışımdiye düşünüyorum.
Kayserispor’a transferin nasıl gerçekleşti? Neden Avru-
pa’da kalmayı düşünmedin?
2009 yılından beri Genç Millî Takımlarda oynayan bir
oyuncuydum. O dönemde de A2 Millî Takımı’na çağırılı-
yordum. Kayserispor’un Genel Menajeri Süleyman Hurma
ağabey beni izlemiş, beğenmiş ve transferime karar ver-
miş. Hollanda ve Almanya’dan da transfer teklifleri almış-
tım ama ben şansımı Türkiye’de denemek istedim. AMillî
Takım için daha fazla göz önünde bulunmamgerektiğini
düşünüyordum. Kayserispor o zaman üst sıraları zorlayan
bir takımdı, üstelikmemleketimin takımıydı ve Süleyman
Hurma ağabey de beni ne kadar çok istediklerini net bi-
çimde ortaya koymuştu. Tümbu değerlendirmelerle bir-
likte Kayserispor’u tercih ettim. Teknik Direktör Şota
Arveladze’nin beni Hollanda’dan tanıyor olması ve trans-
ferimkonusundaki isteği de kararımı etkileyen önemli
faktörlerden birisiydi.
Sol açık olarak başladın ama artık sol bek oynuyorsun…
Kayserispor’da sol açık olarak başladım ama Şota’nın ay-
rılıp Prosinecki’nin gelmesinin ardından yedek kaldım.
Orta saha oyuncumuz Abdullah Durak sol bek oynuyordu.
17 yaşına geldiğimde bana
sözleşme teklif ettiler.
Sözleşme demek, gelir demek.
O dönemde maddi durumumuz
pek iyi değildi. Sözleşme
imzalamaya ailemle gittim.
Hayatımın en özel günlerinden biriydi.
İmzayı attıktan sonra bir miktar para
aldımve o gün artık futbolcu
olduğumu anladım.
Hollanda’da genç bir oyuncu
için A takımda olmak kolay
değildir. Topları siz taşırsınız,
suları siz doldurursunuz.
Tecrübeli oyuncular sizi sık sık
azarlar. Bu süreçte dayanıklı
olur, mücadeleye devam ederseniz
kazanırsınız. Ben de öyle yaptımve
kendimi kanıtlayınca saygı görmeye
başladım.
Hollanda’da hiçbir
oyuncuyu rastgele
seçmiyorlar. O yaştaki
oyunculara özel antrenman
programları hazırlıyor, fitness
yaptırıyorlar. Van Hooijdonk
A takımda oynarken gelip altyapıdaki
forvetlere eğitimveriyordumesela.
“
“
“
“
“
32
33
